[C]Có đáng buồn không? Câu chuyện [Bm]tình của hai ta Người thứ [Am]3 xuất hiện làm tình [D]yêu đôi
[F]Đã đến lúc anh phải ra [Am]đi dù không biết em có còn [Dm]đau Còn thương những ngày hoa [Bb]rơi
Verse 1: Dạo này [G]em muốn yêu chiều bản thân nhiều hơn Dạo này [Em]em thích cho mình thật xinh t
[A]Hej, za rok matura, [E]...Za pół roku, [D]Już niedługo, [A]coraz bliżej, [E]...Za pół ro[A]ku
[Em]Droga, którą idę, jest jak [E7]pierwszy własny [Am]wiersz; [Am]Uczę się do[Em]piero widzieć, [B
Ni[Em]eutulony w piersi ¿al, bo za jedn¹ sin¹ dal¹ - druga [B7]dal. Nie spo[B7]czniemy, nim dojd[Em
Morza [Em]szum, ptaków [Am]śpiew złota [Em]plaża [B7]pośród [Em]drzew Wszystko [G]to, w letnie dni
Gdy za[Am]płonął nagle [D]świat, [G]Bezdrożami [Am]szli [Em]Przez [B7]śpiący [Em]las. [E7] Równym
[C]Miasto śpi, wciąż pada [Am]deszcz. [C]Na ulicach [Am]senny szept Twój [F]dzień, cichy g[G]ość o
Ciągle [G]pada! Asfalt ulic jest dziś śliski jak brzuch [Em]ryby, Mokre niebo się opuszcza coraz [